In de boot genomen

\r\n‘Neven, nichten, we zijn er! Het is tijd voor de grote stap naar vaste grond onder je voeten.’\r\n‘Maar ik heb nog geen voeten!’ zei de oude poon geschrokken.\r\n‘Ik ook niet! Ik ook niet!’ riepen de anderen.’ Alleen de wijting met kriebel aan haar staart hield haar mond.\r\n‘Nee? Nog niet?’ vroeg de visser. ‘Wat vervelend! Maar als ik jullie nu met net en al de boot uit til, kunnen jullie al een beetje om je heen kijken en genieten van het licht en de lucht. Dan komen die voeten vanzelf.’\r\n‘Je bent fantastisch!’ zei een verleidelijke tilapia zwoel.\r\n‘Ik weet het!’ zei de visser, zwiepte het net over zijn schouder en liep met grote passen de viswinkel binnen.\r\n\r\n©Linda Vogelesang\r\n\r\nDit verhaal maakte ik bij ‘Festina lente’ van Edith Madou\r\n(keramiek, vissen verbonden met touw. 44 cm x 30 cm)\r\n\r\n\r\n\r\nHet verhaal is verschenen in:\r\nAhoi! Boekie Boekie nr 66, 2007