De leerlingen van groep 7 b van De Leeuwenkuil waren geen beginnende dichters. Vorig jaar, in groep 6, hadden ze al les gehad van dichteres Monique Hagen. Bij het bedenken van mijn les, hield ik daar een beetje rekening mee. Toch was ik erg verrast toen ik hun gedichten las.\r\nOmdat het thema van de poëziewedstrijd van Stichting Kinderen en Poëzie ‘Als dichters dansen’ was, bedachten we wat dichters allemaal zouden kunnen laten dansen. Het antwoord blijkt uit hun gedichten: bijna alles!\r\n\r\nVan alles en nog wat\r\n\r\nVan alles kun je wat maken\r\nMaar dan moet je eerst de dichters code kraken\r\nDoe dat op een nieuwe manier\r\nIk laat de woorden\r\ndansen op papier\r\n\r\nChiel\r\n\r\nDansende danseressen\r\n\r\nDansen is gezond\r\nzingen voor je mond.\r\nZingen en dansen is\r\nvoor groot en klein.\r\nIs dat niet fijn?\r\nOp en neer\r\nHeen en weer\r\nHup nog een keer\r\nDansen kun je overal\r\nOok al ben je alleen\r\nWas ik maar een prof\r\nIs dat niet tof? \r\n\r\nShelly\r\n\r\n\r\nDe vliegende auto\r\n\r\nKijk daar, wat zie ik\r\nIs het een vliegende vogel\r\nNEE\r\nIs het misschien een vlieger\r\nNEE\r\nHet is een vliegende auto\r\nVroem!! Vroem!!\r\nVan voor naar achter naar links naar rechts\r\nIk voel me vrolijk en helemaal vrij\r\n\r\nFloris\r\n\r\nDe krabburger\r\n\r\nWat is dat??\r\nEen krabburger\r\nMmmm lekker\r\n\r\nWelk geluid zou het maken?\r\nPijnlijk of smekkend of krakend\r\nOf allemaal\r\nIk weet het niet\r\n\r\nAU AU er is een hap uit mijn tong\r\n\r\nNoud\r\n\r\nHet papiertje\r\n\r\nHet papiertje ligt op mijn bureau\r\nraampje open en …\r\nhet vliegt weg\r\nhet danst door de lucht\r\nhet is blij.\r\nna een tijdje daalt het tussen de bladeren\r\nhet gaat slapen\r\nwant het is moe\r\n\r\nFabiënne\r\n\r\nPaard\r\n\r\nZo lief als de liefste hond.\r\nHij galoppeert zo sierlijk als\r\nEen nachtegaal.\r\nHij hinnikt zo mooi mooier als\r\nMooi.\r\nHij loopt hij draaft hoe krijgt\r\nHij het voor elkaar?\r\nWas ik het maar. \r\n\r\nAnna \r\n\r\nPen?\r\n\r\nIk ben kwaad ik ben zo kwaad ik wil het kwijt.\r\nIk pak mijn papier en pen en ik schrijf en schrijf en schrijf,\r\nHet is zo slordig ik kan het bijna niet lezen.\r\nOpeens begin ik te lachen,\r\nIneens begin ik mooier en mooier en mooier te schrijven.\r\nHe, he ik ben het kwijt.\r\n\r\nIlsa \r\n\r\nOh zo veel!\r\n\r\nBloemen bloemen in de wind\r\nSnel snel de lente begint\r\nBloemen bloemen overal\r\nIk weet niet waar ik beginnen zal\r\nRood wit rose geel\r\nIk weet het niet het zijn er zo veel\r\nIk wil ze plukken maar welke\r\nde tulp de roos de paardenbloem of de margriet\r\nIk weet het even niet\r\nBloemen bloemen oh zo veel! \r\n\r\nKirsten\r\n\r\nAls dichters dansen\r\n\r\nDansen is een sport\r\nOok voor dichters\r\nHet is eigenlijk wel bijzonder\r\nWoorden dansen in ons hoofd\r\nWij maken er een gedicht van\r\nDan danst de pen over het papier\r\nEn staat alles op klad\r\nDansen is een sport\r\nook voor dichters\r\n\r\nSophie\r\n\r\nFeeën\r\n\r\nVliegen over de wolken\r\nDe vleugels flapperen zacht over de wind\r\nIk zei een sprookjesachtig wezen\r\nEen mooie fee met prachtige vleugels\r\nZe is zo Magisch\r\nSierlijk vlieg ze door de lucht\r\nBloemen vliegen door de lucht\r\nPaarse, roze, gele, oranje en rode\r\nDe nacht valt\r\nSterren staan aan de hemel\r\nFeeën zijn magisch! \r\n\r\nSuzanne\r\n\r\nKalkoen\r\n\r\nHij is best wel licht\r\nHij heeft best wel grote veren\r\nSoms kan hij heel boos zijn\r\nHij heeft een soort trompet geluid\r\nHij lijkt op een kip\r\nJe ziet hem op een kinderboederij\r\nHij is best wel groot\r\nHij kan snel rennen\r\nHij kan ook best wel hard bijten\r\nSoms is hij koppig\r\nHij heeft grote voeten\r\nDus kijk uit voor de kalkoen \r\n\r\nRoy\r\n\r\nBrahma\r\n\r\nLief groot mooi\r\nEn heel erg schattig\r\nWat doet hij eigenlijk\r\nEten\r\nDaar houdt ie van\r\nHij kan ook in de pan\r\nMaar daar moet ik niet aan denken\r\nIk ga hem aan niemand schenken\r\nHij is heel lief\r\nEn ik moet er vaak aan denken\r\n\r\nMathijs\r\n\r\nPoes\r\n\r\nWat sluipt daar naar de hoek van de tuin\r\nWat spint en miauwt er op mijn kamer dat\r\nIs Pien mijn poes\r\nZe is een snoes\r\nZe rent zo hard als ze kan\r\nWat nou als ik dat zou kunnen\r\n\r\nClaudy \r\n\r\nWater\r\n\r\nHeen en weer\r\nSnel of traag\r\nWild of tam\r\nSpat – klats\r\nDe spanning stijgt\r\nEen survivalavontuur\r\nKlots,\r\nTegen een rots\r\nZo snel als een jaguar\r\nKomt de stroming nabij\r\nKlats – sssssss – pats\r\nVan een hoogte naar beneden\r\nPats!!!!!!!\r\nRustig als een olifant verder\r\n\r\nJordi \r\n\r\nWind\r\n\r\nDe wind is sierlijk en raar\r\nEn overal waar ik kijk is ie daar.\r\nHij is vandaag erg zacht\r\nDat heeft te maken met de kracht.\r\nDoor een briesje vallen er blaadjes van de bomen\r\nVooral als de herfst is gekomen.\r\nDe wind is mijn grote vriend\r\nEn een applaus dat heeft hij wel verdiend!\r\n\r\nIris\r\n\r\nPoezen\r\n\r\nPoezen zijn harig\r\nheel harig.\r\nVerharen en verharen\r\nHaren over en de poezen hebben dan een fijn\r\nGevoel maar ik niet\r\nEn dan spinnen ze ook zo\r\nIrritant oooo\r\nEn soepel over de bank\r\nEcht overal haren\r\n\r\nBabs\r\n\r\nWind\r\n\r\nMijn paraplu ligt in het meer, wat een weer!\r\nIk waai bijna weg, wat een pech.\r\nDe wind is wild, is hij boos?\r\nOp mij op de buurman of op de juf?\r\nWIND GA NU VLUG!\r\nHet is koud.\r\nIs het nu winter?\r\nEr zit geen blad meer aan de bomen,\r\ngeen appels en peren meer aan te komen.\r\n\r\nMartijn\r\n\r\nKat Pipo\r\n\r\nPipo onze kat is een zwart bolletje met witte haartjes,\r\nIn de ochtend zit hij te miauwen en te krabben voor de deur,\r\nAls wij dan komen dan ruikt hij onze geur,\r\nDan is hij weer blij,\r\nEn loopt vrolijk naar mij,\r\nDan geef ik hem eten,\r\nHij zit al te smullen,\r\nTussen mij en mijn spullen\r\nDaar zitten we dan Pipo en ik.\r\n\r\nAnne-Lin\r\n\r\nZee\r\n\r\nWaar gaan we naar toe?\r\nNaar zee leuk\r\nDaar is het lekker koud\r\nEn het beweegt golvend en weer\r\nHet klinkt bruisend in mijn oor\r\nDe zee lijkt net een groot meer\r\nDie grote blauwe zee.\r\n\r\nNiels\r\n\r\nHaar\r\n\r\nMijn haar danst heerlijk door de wind\r\nZo soepel en zo zacht\r\nO zo licht zo licht als een veertje\r\nMijn haar golft als ik heerlijk dans\r\nAls ik met me hooft schud in de wind\r\nDanst het heen en weer\r\nO ik ben vrienden met mijn haar.\r\n\r\nEva\r\n\r\nOma\r\n\r\nIk wou dat je er nog was,\r\nOok al was het maar voor een keer.\r\nHelaas ben je er nu niet meer.\r\nJe gaf me altijd een glimlach op het gezicht,\r\nEn je was altijd op mij gericht.\r\nO wat was je toch een schat,\r\nIk wou dat ik je nog had!\r\n\r\nElise\r\n\r\nEen pen die over het blad danst\r\n\r\nDe pen schrijft zwierend over het blad\r\nHet wordt een mooi gedicht en geen klad\r\nVan links naar rechts krulletje daar en hier\r\nStrijkt het inkt op het papier\r\nIk ga me er niet voor haasten want ik wil een\r\nLeuk gedicht plaatsen\r\nMet zwieren en zwaaien\r\nEindigt hier\r\nMij zwierende dans op papier\r\n\r\nBo