Vier jaar lang ging ik ieder voor- en najaar naar park Hartenstein in Oosterbeek. Ik was daar nooit alleen. Telkens kreeg ik gezelschap van een klas. Samen roken we aan bloesems, voelden aan blaadjes en tuurden naar de grond. Waarom? Om er daarna gedichten over te schrijven, voor poëziefestival Het Park vertelt.