Ik eet een boterham met honing\r\nbuiten in de zon.\r\nDat is het lekkerste,\r\nhet zoetste,\r\nhet liefste wat ik doe.\r\nBehalve nu.\r\nDrie bijen zoemen\r\nrond mijn oor.\r\nIk zwaai en mep en roep naar hen:\r\n“Blijf af! Dat is mijn boterham.”\r\nMaar de bijen gonzen nijdig door.\r\nZe hebben gelijk:\r\nWe moeten delen.\r\nDe honing is van hen.\r\nIk snij de boterham in tweeën,\r\nneem mijn helft\r\nen ren.\r\n\r\n©Linda Vogelesang\r\n\r\nDit gedicht is verschenen in:\r\nAl mijn later is met jou, Uitgeverij Querido, 2004\r\n\r\n \r\n\r\nNicole Peters maakte de installatie bij dit gedicht bij Kunst over de grens (Kranenburg, juni 2015)